Η αρχή του φιλμ κατά της ομίχλης

Η υδρόφοβη επίστρωση κατά της ομίχλης κάνει την επιφάνεια του αντικειμένου υδρόφοβη και στη συνέχεια χρησιμοποιεί τον παράγοντα υδρόφοβης ομάδας στην επίστρωση κατά της ομίχλης για να απωθήσει τα μόρια του νερού για να αυξήσει τη γωνία επαφής μεταξύ των μορίων του νερού και της επιφάνειας του αντικειμένου, έτσι ώστε οι υδρατμοί συμπυκνώνονται σταδιακά στην επιφάνεια του αντικειμένου σε ένα σταγονίδια νερού με μεγάλη γωνία επαφής είναι δύσκολο να παραμείνουν στην επιφάνεια του αντικειμένου και θα συνεχίσουν να γλιστρούν αυτόματα προς τα κάτω (δηλαδή, παράγουν το "φαινόμενο λωτού"), έτσι ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός της αντιθαμβωτικής ή αδιάβροχης. Δεδομένου ότι η υδρόφοβη επίστρωση κατά της ομίχλης χρησιμοποιεί το «φαινόμενο λωτού» για να επιτύχει την αντιθαμβωτική προστασία, καθώς οι σταγόνες νερού συνεχίζουν να γλιστρούν προς τα κάτω, κάποια ακανόνιστα σημάδια νερού θα μείνουν στην επιφάνεια του αντικειμένου και αυτά τα σημάδια νερού θα έχουν κάποια διασπορά επίδραση στο προσπίπτον φως, μειώνει περισσότερο ή λιγότερο τη διαπερατότητα του φωτός του αντικειμένου, επηρεάζει την όραση των ανθρώπων και το αποτέλεσμα κατά της ομίχλης θα γίνει χειρότερο, πράγμα που έχει περιορισμούς.